Prolog

Gdy zaczynasz rozmyślać nad życiem, które czeka cię w przyszłości, jest ono idealne. Lecz nie zdajesz sobie sprawy z tego, że to tylko twoje marzenie, a ty jesteś nadal tym nastolatkiem, który zaczął się buntować. Czasami jednak nie dostrzegamy, że mamy wpływ na to, jakie ono może być. Jeśli chcemy, to to osiągniemy, prawda? Niestety dawne kiedyś przysłowie zostało zapomniane przez ludzi, a oni przestali zauważać w życiu jakiekolwiek zalety. Jednak są tacy, którzy mają świadomość, że jest to możliwe. Wiedzą o tym, ale nie maja na to wpływu oraz nie umieją sprawić, by życie stało się piękniejsze. Uważają, że są bezradni, że nie dadzą rady w uniesieniu ciężaru, którym jest walka. Lecz mają nadzieję i powoli dążą do celu. Czasami nawet tego nieświadomi.


Zgłosiłem się do X-Factora. Tak, zrobiłem to. Pozwoliłem spełnić moje marzenia i spróbować swoich sił. Gdy przyszedłem na przesłuchanie byłem zupełnie nieświadomy tego, że kiedy przekroczę próg sceny zacznie się najlepszy okres w moim życiu. Opowiem wam w skrócie.
Przeszedłem do kolejnych etapów i wierzyłem, że mogę nawet wygrać. Do momentu, aż odpadłem. Cała nadzieja prysła jak bańka mydlana, moje marzenia wyparowały. I kiedy właśnie miałem wyjść wyczytano moje nazwisko wraz z czwórką innych chłopaków. Od tego się zaczęło. Simon Cowell stworzył z nas zespół, a my się zaprzyjaźniliśmy. Kolejne występy, które od razu wygrywaliśmy. Wszystko się jednak skończyło pewnego wieczoru. Był to finał. Po długich przygotowaniach, stresach oraz występach miały byc ogłoszone wyniki. Wszyscy zebrali się na widowni, jurorzy wyszli ze swoimi uczestnikami.Reszty nie muszę mówić.
Przegraliśmy, ale podpisaliśmy kontrakt i mamy za sobą 4 trasy oraz 4 albumy, miliony fanek i pełno nagród. Czemu więc czasami myślę, że cofnąłbym czas?


-----------------------------------------------------------------------------------
Zapraszam na prolog mojego opowiadania!
Proszę, jeśli przeczytasz, skomentuj.